Pracownia Farmakogenomiki

Przedmiotem badań naukowych prowadzonych w Pracowni jest poszukiwanie biologicznych korelatów stanów i procesów powiązanych z farmakoterapią występujących na poziomie molekularnym. Celem jest identyfikacja nowych punktów uchwytu, wskaźników efektywności i bezpieczeństwa terapii oraz interakcji leki-geny o znaczeniu klinicznym. W szczególności badania dotyczą leków psychotropowych stosowanych w leczeniu depresji, zaburzeń psychotycznych i lękowych oraz innych związków psychoaktywnych. Badania prowadzone są na poziomie genów, zarówno w zakresie różnic w sekwencji DNA występujących u ludzi jak i zmian poziomów ekspresji poszczególnych transkryptów. Wspólnym elementem metodycznym jest stosowane bioinformatycznych narzędzi do analizy i interpretacji dużych zbiorów danych genomowych. Podstawowym źródłem wyników jest technologia wysokoprzepustowego sekwencjonowania DNA (NGS, ang. next-generation sequencing), która umożliwia pomiary w skali pełnej sekwencji genomów oraz transkryptomów. Wysokoprzepustowe sekwencjonowanie pozwala zarówno na prowadzenie asocjacyjnych badań genetycznych, jak pomiarów zmian ekspresji izoform transkrypcyjnych oraz niekodujących RNA.